ته قلب آینه

خدایا شکر که روزیمان دست توست ما همان انسان های خسیس و بخیلی هستیم که زمانی که می خواهیم به بنده ای کمک کنیم هزاران توجیح برای کمک نکردنمان داریم خدایا شکر که عیب ما را برملا نمی سازی  که نقل مجالس مردم باشیم ما همانیم که فرصتش باشد یادمان می رود از خودمان حساب کتاب تحویل بگیریم و عقل و چشممان دنبال زندگی دیگران است خدایا شکر که ما رو در مسیر علم قرار دادی تا از ادرس مغازه ها و فروشنده های لوازم ارایش و آرایشگاه ها غافل باشیم خدایا به عزتت عزیزم کردی و مرا شاسته القابی کردی که شایستگی اش را نداشتم و این ها همه از لطف  و احسان تو بود پس ذلیلم نکن الهی سخت است خو ب باشم در نظر مردم و تو از من راضی نباشی الهی اجعل احسن عبیدک نصیبا عندک آمین + نوشته شده در  پنجشنبه بیست و پنجم آبان ۱۳۹۶ساعت 15:33&nbsp توسط افروز همراهی  |  ته قلب آینه...

اندر حکایت اورده اند خری بود که خدمت شیری می کرد و شیر او را بسیار دوست داشت و در هر کاری به او اعتماد تام . و خر چنان می کرد که در شان خریتش باشد و او را عار می آمد که سلطان را دور زده و حتی دور از چشم او کم لطفی نماید روزگار گذشت و خر از اینکه خود را به سلطان ثابت کرده بود خرسندی همی نمود و بر حسب حیوانیت امید عنایت داشت که حق او  پایمال نشود و سلطان تا چشم به خر می دوخت جز ثنا و حمد وی هیچ نمی گفت وحوش دیگر نیز اذعان کردند که سلطان چنین رفتار نکوهیده ای نه در نزد وی دارد که در غیاب او نیز چون می رود. روزی سلطان به قلمرو اش افزود و از حیوانات جنگل خواست که جهت آخور های خوش تر از یکدیگر پیش افتند. و وحوش چون کردند و خر نیز چون کرد. از خوش خادثه خر گوی سبقت ربود و از این حادثه استبشار همی نمود.  ستوران آمده و تقریر نمودند که ما را مایه ی مسرت باشد که خدا جای حق نشسته و دست رنج بنده اش ذایل ننماید. و شیر نیز به خدمت رسیده و معروض داشت: مسرت است ما را درازگوشی چون تو که خدمت صادقانه نمایی و از بهر قلمرو ما کوشی ایام سپری شد و قلمرو ها تسهیم گشت و خبری از قلمرو خر نشد درازگوش نالان نشان شیر جست و دلایل  واخواست. و سلطان ترهات همی بافت که قلمرو ما را درازگوشی چون تو مایه مباهات باشد و عار آید ما را که شما را بر سر آخوری خوش بندیم، که در سر داریم شما را به منصب وزارت خویش بگ ته قلب آینه...